از احساس گناه ناشی از فرار از تمرین‌تان متنفرید؟ وقتی بهانه‌های معمول را بیاوریم داشتن احساس گناه راحت است؛ خیلی خسته هستید یا سرتان خیلی شلوغ است، خیلی گرسنه‌اید یا این‌که انگیزه ندارید. این بهانه‌ها ظاهراً درزمان خودشان بهانه‌های خوبی هستند، اما به محض این‌که تصمیم می‌گیرید از ورزش صرف نظر کنید، احساس گناه شروع به آشکار شدن می‌کند. احساس گناه می‌کنید چون می‌دانید این بهانه‌ها قابل قبول نیستند. با همه این حرف‌ها، تعداد زیادی از افراد هستند که هم اکنون درحال ورزش کردن هستند و می‌توانند این موانع را به‌خوبی مدیریت و کنترل کنند. پس، آیا زمانی هم وجود دارد که لازم باشد از تمرین‌تان صرف نظر کنید؟ زمانی که احساس گناه نکنید؟ قطعاً! آکام فیت برای شما توضیح می‌دهد چه زمانی نباید ورزش کنید.
۱. بیمار هستید
بیمار بودن بهانه‌ای عالی برای ورزش نکردن است، مخصوصاً وقتی که شما:
تب دارید – دمای بدن‌تان خیلی بالاست و ورزش فقط بدترش خواهد کرد. ضمناً تب علامت این است که بدن شما در حال جنگیدن با بیماری بوده و به تمام انرژی‌تان برای این مبارزه نیاز دارد.
سرفه‌های خشک و عمیق می‌کنید – ورزش می‌تواند این مشکل را تشدید کند، مخصوصاً اگر تمرین هوازی یا فعالیت‌های دیگری انجام دهید که ضربان قلب و تنفس‌تان را بالا ببرد.
بدن‌تان کم آبی دارد و خسته‌اید – می‌دانید چرا وقتی بیمار هستید، پزشک‌تان می‌گوید آب زیاد بنوشید؟ زیرا وقتی مریض هستید با سرفه و عطسه و عرق ناشی از تب، آب بدن را ازدست می‌دهید. وقتی بدن‌تان کم آب است، ورزش کردن نه تنها احساس ناخوشایند و بدی دارد بلکه آب بیشتری هم از بدن‌تان کم می‌کند.
کلاً احساس ناخوشی می‌کنید – گاهی هنوز علامتی ندارید اما خوب و سرحال نیستید. این ممکن است علامت ضعف به دلیلی خاص باشد که تمرینات شدید ورزشی می‌تواند سیستم ایمنی‌تان را حتی ضعیف‌تر هم بکند و نسبت به بیماری مستعدتر و آسیب‌پذیرتر هم بشوید. اگر میزان انرژی‌تان خوب باشد و علائم‌تان شدید نباشد، تمرینات سبک ومتعادل می‌تواند احساس بهتری هم به شما بدهد، اما اگر ورزش نکردید احساس بدی نداشته باشید. گاهی بهتر است یک روز استراحت کنید.
۲. بدن‌تان آنقدر درد می‌کند که برای بلند شدن از تخت به جرثقیل نیاز دارید
اگرتجربه ورزش بیش از حد را داشته باشید تا جایی که روز بعد، احساس کنید تقریباً فلج شده‌اید، با این حس آشنا هستید. حتی غلت زدن در تخت هم می‌تواند موجب حملات دردناک به بدن شده و حتی نمی‌خواهید به این فکر کنید که در صورت بلند شدن از جای‌تان چه اتفاقی خواهد افتاد.
البته طبیعی است که با شروع ورزش یا شروع دوباره آن بعد از مدتی استراحت، کمی درد داشته باشید، اما نباید آنقدر درد و ناراحتی داشته باشید که حتی نتوانید مسواک‌تان را بردارید. اگر تا این اندازه درد داشته باشید، من مجبورتان نمی‌کنم که یک روز استراحت کنید، اما ورزشکاران دوآتشه معمولاً نیاز دارند چیزی به آن‌ها یادآوری کند که گاهی استراحت، بهترین کاری است که می‌توانید انجام دهید، مخصوصاً اگر:
حتی ممکن است دردتان تقریباً ۲ روز بعد از تمرین بدتر شود. اگر این اتفاق بیافتد، کارشناسان عموماً توصیه می‌کنند، استراحت کنید یا به‌مدت یک یا دو روز با شدت کمتری تمرین کنید. همچنین می‌توانید اگر واقعاً می‌خواهید کمی ورزش کنید، تمرین‌هایی انجام دهید که عضلات دردناک‌تان را شامل نشود.
۳. پزشک‌تان ورزش را ممنوع کرده
چقدر پیش می آید که توصیه پزشک‌تان را نادیده بگیرید؟ اگر شما هم مثل من هستید، پس همیشه این‌کار را می‌کنید! مخصوصاً وقتی این توصیه‌ها مربوط به آسیب‌ها، بیماری‌ها و ورزش باشد. من به‌عنوان یک مربی، چنین از خودم دفاع می‌کنم که، در مورد آسیب‌های ورزشی چیزهای زیادی می‌دانم و بدنم را بهتر از هرکس دیگری می‌شناسم.
با این وجود، پزشک من تحصیلات پزشکی دارد و بنابراین من تقریبا مطمئنم که او چیزهای بیشتری در مورد بدن انسان می‌داند و این‌که چه زمانی باید از ورزش اجتناب نمایم. با خودم توافق کرده‌ام که با دکترم صریح باشم و پیش از این‌که تصمیم بگیرم کاملاً از او صرف نظر کنم اجازه‌اش را بگیرم.
پیش از این‌که از دستور پزشک‌تان سرپیچی کنید
وقتی با پزشک‌تان ملاقات می‌کنید، بگذارید او بداند که شما چند سوال خاص درباره شرایط‌‌تان دارید مثلاً:
مراجعه‌کنندگان من اغلب یک کپی از تمرینات‌مان تهیه می‌کنند تا پزشک را در جریان قرار دهند و توصیه‌های لازم را بگیرند. اگر پزشک‌تان کلاً ورزش را برای‌تان منع کرده، دیگر فرقی نمی‌کند چند سوال بپرسید، مطمئناً دلیل محکمی برای عمل کردن به توصیه او وجود دارد.
۴. در وضعیت خماری هستید!
آیا می‌توانید فردای شبی که تمامش را الکل نوشیده‌اید عرق بریزید و سموم را دفع کنید؟ متاسفانه شدنی نیست. بدن شما برای رهایی از سموم سیستم پیچیده‌ای دارد و این کبد شماست که باید سموم را دفع کند و بدن‌تان را از این ضایعات رها کند. عرق کردن واقعاً در این مورد کمکی به بدن نمی‌کند. وظیفه عرق در حقیقت خنک کردن بدن است نه کمک به شما برای درآمدن از خماری. مشکلی که این نوع کسالت برای‌تان ایجاد می‌کند این است که:
کم آب می‌شوید – اگر شب قبل زیاد نوشیده باشید، الکترولیت‌های بدن‌تان مختل شده‌اند و بدن‌تان را دچار کم‌آبی می‌کنند. تمرین و ورزش فقط می‌تواند این کم آبی را بیشتر کند و در نتیجه حال‌تان بدتر شود.
ناخوش می‌شوید – احساس ناخوشایند کم آبی و خشکی می‌تواند موجب احساس خستگی، تهوع و اسهال شود و در نتیجه کم آب‌تر هم شوید. این ورزش به نظر اصلاً خوش آیند نیست. برای حفظ آب بدن حین ورزش، باید شروع درستی داشته باشید، یعنی ۲ ساعت پیش از شروع ۲ لیوان بزرگ آب بنوشید، دقیقاً قبل از شروع و همچنین حین تمرینات هم کمی آب بنوشید. اگر هم احساس کردید به آب بیشتری نیاز دارید باید بیشتر هم بنوشید.
۵. کمبود خواب دارید
اگر ورزشکاری کم‌خواب هستید، احتمالاً عادت کرده‌اید با مصرف زیاد کافئین برای افزایش انرژی ورزش کنید. گهگاه اشکالی ندارد، اما اگر مدت‌هاست کمبود خواب دارید، این تمرینات فقط چاره موقتی برای یک مشکل جدی‌تر هستند.
اگر کم‌خوابی مزمن داشته باشید:
عملکردتان ضعیف خواهد بود – کمبود خواب می‌تواند تأثیری بسیار ناخوشایند روی عملکردتان داشته باشد. واکنش‌های‌تان کُند شده و زمان واکنش‌تان هم با تاخیر روبرو می‌شود.
در تمرکز مشکل خواهید داشت – حتی حرکاتی که به کمترین توجه و دقت نیاز دارند هم به کمی تمرکز شما نیازمندند تا به‌خودتان آسیب نزنید. اگر کمبود خواب داشته باشید، توجه و تمرکز داشتن کار سختی خواهد بود و مستعد صدمه خوردن می‌شوید و صرفاً یک تمرین بی‌خود و اشتباه انجام خواهید داد.
احساس درد و بی‌تابی و خستگی خواهید کرد – وقتی به اندازه کافی نمی‌خوابید، واقعاً به جسم‌تان آسیب می‌زنید، ورزش قرار نیست در این حالت احساس بهتری به شما بدهد. گاهی بیشتر به خواب نیاز دارید تا ورزش!
سعادت آباد، میدان کاج، خیابان مروارید، کوچه سوم غربی، پلاک 15
